Dag 56; Dinsdag 11 Juli 2017.

Vannacht en vooral gisteravond hebben wij flink regen gehad.

Maar vanmorgen was het weer droog.

Wij wilden eerst gaan fietsen in de omgeving maar omdat wij het weer niet vertrouwden hebben wij dit maar niet gedaan.

Nadat wij koffie gedronken hebben zijn wij in de auto gestapt en binnendoor naar Cloppenburg gereden

Hier hebben wij de auto geparkeerd en zijn naar de binnenstad gelopen.

Wij hadden geen idee van deze plaats maar dit is een mooie stad om te winkelen en dat hebben wij dan ook maar gedaan.

Natuurlijk ontbreekt vandaag het kopje koffie in een konditorij niet en we nemen er iets lekkers bij.

Aan het eind van de middag nog even de nodige boodschappen gedaan en zo was ook deze dag al weer voorbij en zijn wij naar de camping teruggereden.

Vanavond na het eten even over de camping gelopen en gepraat met een echtpaar uit Mantinge echt een boeren echtpaar in net zo'n klein caravannetje als Henk en Tineke Scholten vroeger hadden.

Een boeren echtpaar zoals ik al zei, hij loopt op de klompen en zij heet Boer, familie van Wagenmaker Boer die vroeger aan de Alteveerstraat in Hoogeveen zat.

Ook kent ze Jan Veltink een zwager van Albert Stoter en zo zie je maar dat je dichter bij huis komt en weer onder het "bekende" volk komt.

Intussen is het ondanks de slechte vooruitzichten toch bijna de gehele dag droog gebleven en is het hoog tijd geworden voor een kopje koffie nu ik deze woorden geschreven heb, het is intussen 21.30 uur.

Dag 55; Maandag 10 Juli 2017.

Vanmorgen zijn wij vertrokken van de camping in Langwedel.

Het is de bedoeling om rustig binnendoor te rijden naar  Werlte.onderweg zijn we bij een Edeka supermarkt geweest,

een hele mooie winkel met een prachtige groente en fruitafdeling

Wij gaan naar Camping Hummlingerland, deze camping heb ik op de CC Acsi app gevonden en het lijkt mij een leuke gewone camping.

misschien een camping om nog eens terug te komen voor een aantal dagen en daar dan in de regio te fietsen.

s'Avonds heb ik een aantal dagen toegevoegd aan deze website, dit was mij nog niet gelukt omdat ik niet overal goed internet had.

Dag 54; Zondag 9 juli 2017.
Vanmorgen zijn wij iets vroeger opgestaan dan gisteren.
En maar dromen, dus ik denk ik ga er maar uit, over, ja de Grote Kerk, maar jah.
Lekker gedoucht en daarna ontbeten en wat gerommeld.
Het rechter remlicht van de caravan deed het niet en dat heb ik maar even gemaakt al is het op zondag.
Er zat in het achterlicht heel veel stof van de wegen, maar dat zal in die andere kant ook wel zitten dus thuis er nog meer even mee aan de gang, maar de oorzaak was een ingebrand los contact en het was te repareren.
Vanmiddag weer heerlijk gefietst, het was perfect weer.
De boeren in de omgeving waren druk aan het dorsen van het graan er staat daar heel veel graan en mais op het land.
Daarna op ons "terrasje" wat gedronken heerlijk in het zonnetje en ja daarna hadden we beiden een rood hoofd, maar dat hoort bij de zomer en een kleurtje hebben wij onderweg nog niet opgedaan dus dat kwam best wel mooi uit.
Dit was dus een echte zomerse dag die wij op onze reis nog niet gehad hebben, dus genieten.

Dag 53; Zaterdag 8 juli 2017.
Vanmorgen lekker uitgeslapen, het is hier in Langwedel erg rustig op de camping.
Het is zeker bij binnenkomst een verwaarloosde camping. Er staan veel oude caravans waar bij wijze van spreken al in tijden niemand is geweest, velen van jullie zullen dat herkennen.
Wij worden verwezen naar het allerlaatste veld, een mooi groen veld met al een tijdje geleden, gemaaid gras.
Terwijl ik de caravan op z'n plek zet kijkt Grietje alvast even in het toiletgebouw want ook dit is aan de buiten kant niet onderhouden, maar bij binnenkomst ziet alles er toch goed schoon en netjes uit.
Maar op de plaats waar wij staan is het toch redelijk netjes, maaaar !
De handen jeuken mij om dit soort mensen te wijzen op wat er fout is op hun camping, dit kan zoveel beter met weinig kosten en het ligt prachtig aan het eind van een doodlopende weg waar ruimte is met de caravan te keren en aan de rivier de Weser met eeen eigen Haventje en al, dus kansen te over.
Er is een cafe en restaurantje bij en ook dit heeft dit geen uitstraling.
Aan de overkant van de weg ligt nog een behoorlijk campingterrein waar het al hetzelfde is gesteld.
De heggen en de struiken moeten geknipt worden en de paden beter onderhouden.
De rommel aan de kant en je haalt er zo 1 of 2 sterren bij, maar ja wie ben ik.
ondanks dit hebben wij er toch een heerlijk plekje gehad.
Wij zijn lekker in de omgeving gaan fietsen en dat kan er perfect en het is er heerlijk rustig.

Dag 52; Vrijdag 7 juli 2017.
Vanmorgen zijn wij vertrokken vanaf de camping in Maribo waar wij dus een nachtje hebben gestaan.
Het was er veel drukker dan in het begin van onze reis.
Dit was toen onze eerste camping vanaf Hoogeveen.
Wij gaan nu binnedoor naar de Ferry van Rodby, dit is 12 km vanaf Maribo.
Hier hebben wij een half uur moeten wachten maar er word ons een heerlijke Magnum aangeboden die zelfs door Mamma geheel verorberd werd.
De overtocht duurt hier plm. 45 minuten en bij het afrijden van de boot, wij stonden bijna vooraan, stond er allemaal Duitse Polizei met blauwe en groene wagens.
Wij konden doorrijden, waarschijnlijk was deze kontrole er vanwege aanslagen gevaar en vanwege de aanstaande G20 top in Hamburg.
Bij Hamburg werd ook alle verkeer om de Stad heen geleid i.v.m de G20 top, en er waren stteds verkeersmeldingen om Hamburg te mijden.
Wellicht mede doordat hebben wij toch een vertraging opgelopen van 45 minuten net voorbij Hamburg.
Uiteindelijk toch terecht gekomen op de camping in Langweelde die te boek staat als een camping aan de Weser en word ook door de Weser Radweg aanbevolen en is in hun route' s opgenomen.
Bij aankomst schrikken wij eigenlijk wat van de receptie en ook van de dame achter de receptie alhoewel zij wel vriendelijk is.
We moeten maar helemaal naar achteren rijden en dat hebben wij dan ook gedaan.
Ons doel is hier te fietsen langs de Weser in een mooi landschap met veel koren.wij hebben vandaag 273 km gereden.

Dag 51; Donderdag 6 juli 2017.
Vandaag vertrokken vanaf onze prive camping in Oskarstrom bij de piste.
Eerst zijn wij lopend naar de ICA gegaan en hebben boodschappen gedaan.
Onderweg terug waren er werklui bezig met de gevels van de Bibliotheek om de gevelplaten te verwijderen.
Ik vroeg hen of er asbest inzat, maar dat was niet zo.
De man die ik aansprak is een Franstalige Belg die in Zweden woont en wekrt, het was leuk om even met hem gepraat te hebben. Maar hij moest nu weer aan het werk.
Hij sprak Frans, een beetje Vlaams Duits en Engels.
Het is 18 graden en blijkbaar moeten wij daar aan wennen want wij vinden het veel warmer dan 18 graden.
Onze bedoeling is om via de tunnel en de brug bij Malmo Zweden te verlaten en willen binnenwegen nemen.
Op een gegeven moment, Grietje begreep al niet waar onze route langs ging, stonden wij ineens voor de Ferry bij Helsingborg.
En jawel wij hadden geluk wij konden zo door rijden de boot op en meteen toen wij er op stonden vertrok de boot ook.
Toen wij betaald hadden moesten wij van poort 1 naar poort 9 rijden dus dwars over de andere banen.
Ik probeerde voor een Zweedse auto langs te komen maar deze man reageerde zo boos dat hij de auto er zo voor zette.
Later moest hij wachten en wij reden zo door, de boot op.
Ik denk hij deze boot gemist heeft.
Het was maar een klein tochtje met de boot, 20 minuten, en we waren zomaar in Denemarken waar de natuur toch geheel anders is veel groener is en er is daar ook veel landbouw aanwezig.
Aan de zijkant van de weg fietste een vrouwelijke postbode met een speciale soort bakfiets, leuk om te zien.
We zien heel veel koren onderweg en komen het oude arm uitziende dorpje Sakskobing door.
Op de camping in Maribo gaan wij op het eerste veld staan, bij de receptie herkend de mevrouw, eigenaresse, ons maar had niet gedacht dat het zeven weken geleden was dat wij er ook waren.
Wij hebben vandaag 291 km gereden.

Dag 50; Woensdag 5 juli 2017.
Vanmorgen zijn wij vertrokken van de camping in Askevik in Sjotorp.
Vandaag niet veel bijzonders meegemaakt dan de weg en de omgeveing, zoals wij die alle dagen voorbij rijden.
Wij zijn direkt in het begin nog even uit de auto geweest in Sjotorp omdat daar het Gota kanaal in het Vanern meer loopt met een dusdanig hoogteverschil dat er twee sluizen aan elkaar gekoppeld zijn met, ik schat elk wel een hoogte verschil van zo'n vier meter, om de boten van het kanaal in het meer te laten varen en andersom.
Het water loopt ook met een flinke hoeveelheid in de sluis zodat de boten heen en weer schommelen.
Hier lopen veel toeristen en er is veel verkeer van boten in de haven van Sjotorp.
Hierna zijn wij verder gereisd.
Onderweg hebben wij een paar keer een flinke onweersbui gehad en toen wij verder reden zagen wij de inktzwarte lucht achter ons terwijl voor ons de lucht helder werd.
Onderweg hebben wij nog naar een camping gezocht maar niet kunnen vinden, wij dachten er een te hebben maar hiervan was de receptie gesloten en er stonden ook maar drie caravans waar niemand was.
Dus hebben wij maar naar een ander plekje gezocht en gevonden in Oskarstrom.
Wij hebben de borden van sporthal gevolgd en komen inderdaad bij het parkeeterrein van de sporthal die op een heuvel ligt, het is een oude niet meer in gebruik zijnde skipiste waarvan alles nog staat maar de sleeplift voor de ankers is verdwenen.
Het is hier heerlijk rustig en wij redden ons wel een keer zonder een toiletgebouw.
In Suriname zij men dan geef het maar terug aan de natuur.
Vandaag hebben wij ... km gereden en het is de bedoeling dat wij morgen de ferry nemen van Helsingborg naar Helsinggor in Denemarken en daar nog een nachtje verblijven, als het weer goed is en daarna de boot nemen van Rodby naar Puttgarden in Duitsland.

Dag 49; Dinsdag 4 Juli 2017.
Vanmorgen als gewoonlijk gedoucht en ontbeten en toen de caravan aangekoppeld en naar voren gereden om afscheid te nemen.
Maaaar dat naar voren rijden lukte totdat ik bij de stijging kwam waar ik eveneens voor een grote kei uit moet wijken en toen begonnne de voorwielen te slippen.
En dat terwijl ik linksvoor net het reservewiel gemonteerd had omdat de originele band glad is, dus nog wel met volop profiel.
Na enige keren terug rijden en een aanloop nemen lukte het.

Na het gebruikelijke afscheid zijn wij richting zuiden gereden met mooi weer.
Wij staan nu op Akseviks Camp & Stugor in Sjotorp dit ligt net even boven Mariestad en hebben vandaag 277 km gereden.
Vanavond op de camping die aan het Vanern meer ligt opnieuw een mooie zonsondergang gezien.

Dag 48; Maandag 3 juli 2017.
Vandaag een rustdag en wij hebben afgesproken dat wij met onze gastheer en vrouw uit eten gaan.
Dus eerst lekker rustig aan, wat rommel opruimen enzovoort.
's Middags zijn wij met elkaar naar een restaurant gegaan waar wij een dagens lunchbuffet nemen.
Het gebouw is gebouwd door een soort cooperatie die het onderhoud in de bossen doet, deze cooperatie behaald een goed resultaat en besteed haar geld ook aan sociale goede doelen voor de gemeenschap en zo verhuurt zij dit gebouw als restaurant aan een ondernemer.
De kinderen krijgen op school warm eten en zodoende word er door de werklieden etc. veel buitenshuis gegeten, mede door de grote afstanden tot het werk, men noemt dit dus een dagenslunch.
Je komt binnen en betaald voor de lunch en daarna kun je van het buffet nemen met een salade dar, hoofdgerecht en nagerecht inclusief een kopje koffie.
Een heel goed concept met prima eten.
In dit gebouw zit eveneens een soort museum van Sixten Jernberg, deze zweed die in deze streek geboren is, is meerdere malen Olympisch- en Wereldkampioen Langlafen geweest en al zijn bekers, medailes en allerlei andere atributen als kleding, langlauf ski's, en cadeau's zijn hier te zien.
s'Avonds zijn weij om negen uur nog met de auto op stap geweest om naar elanden te kijken maar helaas wij zijn een heel eind de natuur in gereden. Maar wij hebben geen eland gezien, zeer tot teleurstelling van Grietje.
Wel hebben wij echt fantastische foto's gemaakt van de zonsondergang en steeds stopte Henk om mij uit te laten stappen om weer een mooie foto te maken.

Dag 47; Zondag 2 juli 2017.
Ook vandaag zijn wij te gast op de "camping" in Flotnas.
Wij staan helemaal achter op het terrein aan de rand van de rivier, met een prachtig uitzicht.
Vannacht hoorden wij een gekrijs dat vermoedelijk van de kraanvogels is geweest. Vanuit de woonkamer zagen wij er vandaag een achter de caravan over de wal van de rivier lopen dus zul er wel een paartje zitten.
Vandaag zijn wij uitgenodigd om mee te gaan naar de Hembygdsdagen in Lima.
Dit is een bijeenkomst georganiseerde door de oudheidkundige vereniging in Lima. Een soort Historische kring.
Dit wordt gehouden op een plaats waar diverse oude gebouwen bij elkaar staan en een goed beeld geven van het leven vroeger. De gebouwtjes zijn opgeknapt en ingericht zoals men vroeger leefde, dus als soort openluchtmuseum.
Bij de opening wordt er van alles verteld over de vereniging en een soort minstreel speelt op zijn viool en later zingt hij er ook oude liedjes bij.
De directeur eigenaar van de grote houtzagerij, Olle Larson, verteld over het wel en wee van zijn bedrijf, een houtzagerij waar op dit moment ruim 100 mensen werken, dus een grote en belangrijke werkgever in een buurt waar verder niet veel is dan bosbouw en niet te vergeten de skisport.
Na die tijd kun je hier kennis nemen van de oude volksgebruiken en wij zijn toen ook in zo'n oude boerderij geweest.
Daar woonden dan vaak wel drie generaties in een huis. Men sliep dan boven de haard aan de zijkant, lekker warm.
Er worden ook allerlei zaken verkocht zoals zeep, boeken, vlaggen en ook schilderijen.
Ook is er een prachtige collectie oude kasten met kleding te bewonderen.
Bij de koffie worden koekjes geserveerd, gemaakt volgens de oude recepten, o.a. een kaneelbolletje.
Ook kopen wij als wij weggaan een soort zacht knackebrood, men noemt dit stomp, waarop je wat zoute boter moet smeren en daar beleg op, bijv. kaas en dan kun je het oprollen en als een soort wrap eten.
Over knackebrood gesproken, de mensen hier waren zo arm dat ze van een dunne laag boomschors, die men gaat malen en door het andere meel doet, brood ging bakken.
De top van een denneboom inclusief de bovenste zijtakken,,vaak drie stuks, vormt zonder schors een ideale en goedkope garde.

Dag 46; Zaterdag 1 juli 2017.
Vanmorgen wakker geworden op onze privé camping aan de rivier achter de schuren bij Henk en Marjan.
Een stukje paradijs op aarde , rust, groen, vogels en de rivier met de mogelijkheid om een bever te zien of een das en natuurlijk allerlei vogels en watervogels.
Nadat wij gedoucht en ontbeten hebben eerst eens wat rommel opgeruimd en
de caravan iets verplaatst omdat wij met het wiel net op een spoor van de mieren staan.
Intussen heeft Grietje nog weer een was gedaan en de andere van gisteren eruit gehaald en opgeruimd.
Na de koffie zijn wij met Henk en Marjan in de auto op pad gegaan en hebben wij diverse plaatsen in de omgeving en verder bezocht.
Wij zijn eerst aan de andere kant van de rivier gereden en daarna toen wij de brug over gereden waren wilden wij de kerk bekijken maar helaas was deze dicht, zeker helaas voor een echtpaar uit Amerika, Minnesota die hier hun roots wilden opzoeken.
Daarna zijn wij doorgereden naar het gebied waar de langlauf triatleten op hun buik liggen om op de doelen te schieten.
Het mechanisme hiervan is heel simpel en doeltreffend en dat konden wij nu eens van dichtbij bekijken. Er lagen op die plaats waar alle schutters dan op de grond liggen wel duizenden koperen patronen kleine maar ook grotere en niemand die er iets mee doet alleen wij namen er natuurlijk een aantal mee.
Vandaar zijn wij bij de houtzagerij van Larsson (de overbuurman) over het terrein gereden, een groot en goed georganiseerd bedrijf met enorme ja echt enorme voorraden hout.
En verder ging weer onze route naar het skigebied Klappen waar men een nieuwe cabine lift heeft gebouwd, een investering van 9 miljoen euro.
Na daar even met Lisette via de webcam gecommuniceerd te hebben zijn we verder gereden naar Salen. Dit is echt een heel groot skigebied verdeelt over meerdere dorpen over een lengte van plm. 35 km.
Op de heenweg hebben we de Bergkerk in Tandadalen bezocht en daar een kopje koffie gedronken in de gelegenheid die de kerk daarvoor biedt. Zelf afrekenen door geld in een busje achter te laten.
Elke plaats met zijn eigen liften en voorzieningen, veelal met winkels en vakantiehuizen erbij en dit wordt nog steeds uitgebreid.
Op de terugweg hebben we een kleinere uitgave van de kerk in Tandadalen bezocht, de zogenaamde Salens Fjallkyrka.
De twee kerken op de fjall uiteraard van hout gebouwd.
Vanavond hebben wij eerst bij het huis van Henk en Marjan wat op internet gezeten en allerlei zaken en berichten afgehandeld.
Daarna zijn wij heerlijk op het plekje bij caravan gaan zitten totdat de muggen ons de baas werden en wij naar binnen zijn gegaan.

Dag 45; Vrijdag 30 juni 2017.
Vannacht was het om drie uur nog licht, maar al wel minder dan in Hammerdal.
Een verschil van 384 km.

Vanmorgen wat rustiger aangedaan dan normaal.                                                                                                                                                                                         Om 11.00 uur zijn wij vertrokken van af Camping Vamabadets in Vamhus.
Wij kwamen langs het dorpje Bonas , een leuk klein gezellig dorpje.                                                                                                                                                            Bewust zijn wij via Mora gereden om daar even te kijken of wij ons nog wat herinneren kunnen van 15 jaar geleden dat wij hier ook rondgelopen hebben.
Wij rijden weer over de E 45 en dus tussen de bomen aan beide kanten met meestal naaldbomen.
Verderop komen wij langs het dorp Sollbodarna.
Wij hebben gekozen om binnendoor te rijden en komen eerst op een mooie asfaltweg maar tot onze verrassing verderop op een gravelpad, dus plm 29 km over gravel rijden van Venjan naar De afslag naar Limedsforsen.
Langs deze weg waar 70 km per uur gereden mag worden zie je overal lupinen in de mooie kleuren blauw en rose staan.
Helaas zien wij onderweg geen elanden of ander groot wild.

Dag 44; Donderdag 29 juni 2017.
Vanmorgen vanaf Camp Route 45AB vertrokken en via de E45 richting zuiden.
Deze weg is eigenlijk na wat wij allemaal gezien hebben een beetje saai.
Soms heb je wel van die mooie uitzichten over grote meren of aan beide kanten van de weg weer dat ruige gebied met nauwelijks bomen.
Na ongeveer 27 km gerede te hebben zagen wij in de verte iemand hardlopen langs de weg en dat was inderdaad onze buurman van de afgelopen nacht, Henry Wehder, natuurlijk hebben wij nog even getoeterd en gezwaaid en hij zag het ook, leuk zo' n herkenning en zeker in dit geval.
Een heel eind verder stond de camper aan de kant van de weg te wachten.
Hij loopt plm 85 km per dag.
Onderweg hebben wij ook weer kraanvogels gezien.
Bij Alvros hebben wij een broodje gegeten op de parkeerplaats bij een kerk, weer een Gammelstad of Kyrkestad.
Vanaf Sveg tot Noppkoski werdt de weg echt slechter. Om half vijf waren wij op de camping Vamabadets in Vamhus en ontdekten dat de eigenaars Nederlanders uit Barneveld zijn die in mei 2016 deze camping overgenomen hebben.
Vandaag hebben wij 384 km gereden.

Dag 43; Woensdag 28 juni 2017.
Vanmorgen is het mooi weer, eerst nog wel fris met 8,5 graden, maar het is droog en de lucht ziet er goed uit.
We vertrekken en gaan eerst in Gaddede nog even aan de wandel en willen een kerk van binnen bekijken maar deze is dicht.
Dan maar tanken en door naar het zuiden.
We rijden nu door het zuidelijke deel van de wildernisroute van Gaddede naar Stromsund.
In vergelijking met het noordelijke deel en het oostelijke deel valt ons dit stuk wat tegen, maar misschien zijn wij ook verwend.
Wij vonden met name het Stekenjokk plateau erg mooi met de ruige natuur.
Het gedeelte waar wij nu doorrijden is meer bomen en groen en zeker her en der ook grote meren.
Onderweg zijn wij nog uitgestapt in Alanas, daar stond een houten kerk erg eenvoudig en nu eens wel open, dit ligt bij een heel groot kerkhof dat keurig onderhouden is en een gedenkplaats voor 1940-1945 is.
Aangekomen op dezelfde als op 26 mei konden wij nadat wij de boel geïnstalleerd hadden nog heerlijk even buiten zitten, later was het gedaan met de pret, er kwamen veel muggen opzetten, dus naar binnen de hordeur goed dicht en je zag ze gewoon buiten op de hor zitten.
Naast ons was een camper komen staan met een Noors kenteken.
Toen ik met de man aan de praat kwam praatte hij eerst engels en later duits, dus ik ook, maar later vertelde hij dat de chauffeur is van de camper en dat hij 2 maand lang de eigenaar van de in Noorwegen gekochte camper met zijn vrouw begeleide op de hardlooproute die de echtgenoot, dus Henry Wehder ging lopen.
Daarna kwam er een andere chauffeur op.
Op de zijkant van de camper zat een grote sticker met daarop Run of my life, 10.000 km - 111 Days, Henry Wehder.
Deze Henry, een Duitse verpleegkundige heeft zijn werk "tijdelijk" verlaten om 10.000 te gaan hardlopen in 111 dagen en wel van de Noordkaap door Zweden, Noorwegen, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Spanje tot Gibraltar en terug door Italie met een oversteek tot in Griekenland tot in Athene en Sparta. Ppffff, je zult het maar willen en dat geheel zonder sponsoren.
Onze rit van vandaag was 205 km en dat met een auto met caravan erachter.

Dag 42; Dinsdag 27 juni 2017.
Vandaag zijn wij precies 6 weken onderweg en hebben plm 8500 km gereden.
Wij zijn gisteren op camping Jormvattnet in Jormvattnet aangekomen en blijven daar nog een nacht staan. We werden vanmorgen wakker van het geklots van de golven in het Storblasjon meer vanwege een behoorlijk sterke wind.
Vannacht heeft het ook weer geregend.
Vandaag gaan wij het stuk van de wildernis route doen vanaf Jormvattnet naar Fatmomakke, in deze laatste plaats zijn wij ook in het begin van onze reis geweest, toen zijn wij vanaf Vilhelmina hier naar toe gereden tot vlak voor Stekenjokk war de weg toen nog dicht was van de sneeuw.
Nu dus een stuk vanaf de andere kant gereden.
Ook hier komen we de kromme grillig gegroeide berkenbomen weer tegen.
Wij gaan een zijweg in naar Ankarade en bekijken daar de Kyrkstad van de Samicultuur te bekijken, een volk dat hier leeft en in het verleden geroepen werd om naar de kerk te gaan maar vanwege de afstanden werden er kleine huisjes om de kerk heen gebouwd om er in het weekend te blijven slapen en dit vormde zo de Kyrk steden.
Het zijn kleine houten huisjes maar ook onderkomens in de vorm van een Tipi tent.
Onderweg op de Stekenjokk een groot ruig plateau met rivieren en nog op verschillende plaatsen sneeuw, komen wij ook de rendieren weer tegen, toch een mooi gezicht, helaas ondanks dat er geregeld gewaarschuwd wordt voor elanden , hebben wij deze nog niet gezien.
Wel staan wij geregeld even stil om foto's te maken van de vele watervallen.
Wij rijden over de hoogvlakte door en passeren Klimpfjall en komen uiteindelijk weer in Fatmomakke en daar gaan we ook te voet naar de destijds niet bezochte Kyrkstad.
Er staat een mooie kerk die nu eens wel open is en er staat ook het oudste huis van 1890 waar wij even binnen hebben gekeken en een paar mooie foto's hebben gemaakt.
Daarna zijn wij de zelfde weg weer teruggereden en opeens stonden er een aantal rendieren midden op de weg met prachtige geweien in zomer uitrusting, dat is met de zachte donkere beharing erop.
Dit was weer een tour van 212 km en in dit geval over de nog steeds voor ons prachtige Vildmarksvegen ofwel de Wildernisroute door het Jamtland.

Dag 41; Maandag 26 juni 2017.
Vannacht heeft het de hele nacht geregend en bij het wakker worden hadden wij het idee dat het nog erger ging regenen.
Maar afijn wij hebben ons aangekleed, een broodje gegeten en zijn in de regen op weg gegaan.
Vannacht hebben wij op Camping Langnes in Grong gestaan, een camping met een zeer natte bodem vooral nu het zo regende.
Het leek gisteravond dan ook wel een wedstrijd wie het eerst een plaatsje wilde bezetten, waarbij een caravan van een Deen, die na ons was binnengekomen, voor ons op het droge kiezelveld wilde komen om zo een mooie plaats te bereiken.
Hierbij reed hij gauw even achteruit en raakte bijna onze caravan, ik heb hem door te claxonneren gewaarschuwd.
Wij zijn eerst naar de Coop in Grong geweest om inkopen te doen en een lekker pekanbroodje bij de koffie.
Het eerste stuk weg was net als gisteren, dennebomen en watervallen en nog steeds volop regen.
Na de koffie kwamen wij halverwege de route in een heel andere, ruige, natuur grote kale vlakten met hier en daar een enkele zeer oude boom en natuurlijk watervallen en rivieren, echt een gebied voor de elanden en de rendieren, die we ondanks dat niet gezien hebben
Het was ook een prachtig gebied om te zien en door te rijden en om foto's van te maken. En wat niet onbelangrijk was , het is intussen droog geworden.
Bij het binnenrijden van Zweden was er buiten een aantal verkeersborden niets van een grens te bekennen en dat deed ons weer even denken aan de grens bij Kirkenes.
In Gaddede hebben wij getankt en bij dat tankstation stonden vele sneeuwscooters geparkeerd, ik denk voor de verkoop gezien het gebied waarin we nu zijn.
Aangekomen in Jormvattnet geeft de navigatie een totaal verkeerde plaats aan van de camping, maar via de Acsi app. hebben wij de camping Fiske camp gevonden.
Deze camping heet Fiske camp en doet zijn naam eer aan er zijn veel mensen die hier komen om te vissen en er liggen ook veel bootjes aan de kant van het meer.
Op veel campings heb je een speciale ruimte waar je de vis mag schoonmaken en er is ook een vriezer beschikbaar om de vis in te vriezen.
Wij hebben vandaag 148 gereden.

Dag 40; Zondag 25 juni 2017.
Je kunt het je haast niet voorstellen intussen zijn wij dus al veertig dagen onderweg en toch als je terugkijkt lijkt het niet lang.
Wel hebben wij heel veel gezien en ik bedoel dan de natuur want musea enzovoort bezoeken wij eigenlijk niet, het gaat ons om het ontdekken van het land, wij noemen het dan ook een ontdekkingsreis.
De nieuwe witte zijn wij al een tijd niet meer tegengekomen maar nu wij weer naar Zweden gaan zal dat ook wel weer goed komen.
Vanmorgen in de regen vertrokken van de camping in Korgen. Maar voor dat wij vertrokken heb ik eerst de auto en de caravan weer schoon gespoten van de gravel, in dit geval op de toegangsweg naar de camping, een witte gravel die de auto en de caravan met name bij de uitdraaipootjes en de mover volledig wit heeft gemaakt, waardoor de uitdraaipootjes de volgende dag zwaar loopt.   

Wij zijn via de E6 naar Grong gereden en het heeft de hele dag geregend het is hier dan ook prachtig groen.
Eigenlijk was dit vandaag een saaie rit mede door de regen maar ook omdat er eigenlijk weinig nieuws was te zien, wij hebben dan ook 249 km afgelegd.
De bomen zijn nu allemaal dennenbomen en je ziet hier ook hele stukken groenland dus er wordt hier geboerd ik denk veeboeren maar je ziet amper vee alleen wel heel veel van die rollen in plastic verpakt hooi.
Ook zien wij weer veel watervallen en grote brede wilde rivieren met het en der een flinke waterval.
Wij zijn even uit de auto geweest in Namsen bij het Laksakvarium waar iets gebeurt met zalm, maar helaas stond alles in het Noors.
Op deze plaats is een grote wilde waterval vanaf een stuw en daarbij wordt energie opgewekt, de witte stroom.
Al met al een trieste dag en wij waren blij dat wij op de camping aangekomen ons kacheltje konden opstoken.
Vanaf hier gaan wij morgen de grens over naar Gaddede in Zweden.

dag 39; Zaterdag, 24 juni 2014.
Vannacht hebben wij op Camping Furoy in Halsa gestaan.
Gisteren had men aan het eind van de middag en begin van de avond hier nog feest en men had geluk met het weer.
s'Avonds later begon het te regenen en vannacht heeft het ook geregend.
We zijn vertrokken en direct naast de camping is de pont naar Agskaret een oversteek van een half uur.
Daarna even pittig doorrijden om de volgende ferry te halen, maar dan heb je twee Franse campers voor je die bij iedere bocht en tegenligger op de rem staan, nou ja het ging net goed wij waren de laatste combinatie die in de Ferry paste en de achtersteven kon net achter de caravan dicht.
Bij het afrijden stonden zij even te twijfelen en te overleggen en toen dacht ik "gauw er voorbij dan rijd ik voor hen".
Onderweg zien wij voor ons hele grote bergtoppen met de wolken eromheen, later weer veel regen en dus alles dicht en nat.
Op een gegeven moment rijden wij tussen geheel kale bergtoppen met echt allen maar kale gladde rotsen, net een kale man.
Intussen rijden wij onder de bekend staande tolpoorten van Noorwegen door twee stuks in totaal, het kost slecht 28 en een keer 20 kronen.
De rekening wordt je later thuis gestuurd en dat kan maanden duren, dus kunnen we nog even rente trekken, haha.
Wij hebben vandaag een deel van de bekende Kystriksveien FV 17 gereden, hetgeen Kustrijksweg 17 betekend. In totaal hebben wij vandaag 166 km afgelegd, boodschappen gedaan en natuurlijk weer diesel getankt.
Het is blijven sputteren en nog regent het, maar intussen zitten wij lekker met de vloerverwarming en het kacheltje aan in de caravan en hebben vanavond bruine bonen met spekjes gegeten en dat hoort echt bij dit weer.                                                                                                                                                                                              Wij staan nu op de camping in Korgen en we zijn vandaag de poolcirkel weer gepasseerd, maar het is hier om 23.45 uur nog steeds licht ondanks het donkere weer.

Dag 38; Vrijdag 23 juni 2017.
Vanmorgen bij het opstaan gelijk weer een strakblauwe lucht en nauwelijks wind.
Ons doel van vandaag is om in ieder geval de Saltstraumen te bezoeken en verder de 17, de Kystriksveien richting Mo I Rana, we zien wel hoe ver we komen.
De Saltstraumen is een zeer sterkte getijdenstroom die ligt aan weg no. 17, ee km tenzuiden van Bodo. Om de zes uur worden hier minstens 400 miljoen kubike meter water met een snelheid van 37 km/uur door een drie km lange en 150 mtr brede vernauwing in de rivier tussen het Saltenfjord en het SSkjerstadfjord geperst waarbij de richting om de zes uur verandert door de getijdenwerking.
We rijden weer verder en zien prachtige fjorden de een met een aqua blauwe kleur en het Hollandsfjord heeft een werkelijk prachtig turquoise kleur.
Wat ons opvalt is dat wij hier niet veel campers en bijna helemaal geen caravans ziet rijden, het is hier rustig op de weg terwijl dit de bekende Kystriksveien is, de kustrijksweg.
Onderweg nog weer de nodige inkopen gedaan en zo kwamen wij om 16.45 aan op camping Furoy in Halsa.
Vandaag hebben wij 272 km afgelegd en zijn door 27 Tunnels gereden met een totale lengte van 38 kilometer. Ook waren er onderweg twee tolpoorten waarvan wij de rekening thuis zullen ontvangen.
Onderweg ook op de bergen en langs de wegen nog weer de nodige sneeuw.
Vandaag viert men in Noorwegen het Midzomernachtfeest en dan worden er s avonds overal vuren aangestoken. Op de camping was men hier al vroeg bij en dat ging samen met de aanwezigheid van de bevolking die met hun allen wat gegeten hebben en er werd ook door hun bij gebarbecued.

Dag 37; Donderdag 22juni 2017.
Vandaag vertrekken wij van Henningsvaer waar wij een prachtig verblijf hadden naast de woning van Hans en Renny.
Om 9.00 uur stond ik in de winkel van "Joker" om wat van de door Renny gebakken broodjes mee te nemen.
Wij zijn om 10.30 vertrokken nadat wij nog even met Hans bijgekletst hebben omdat wij deze nog amper gesproken hadden.
Om van de Lofoten weg te rijden moet je moet eerst over twee boogbruggen van ongeveer 180 m lang waarover het verkeer met stoplichten wordt geregeld.
Boven de Lofoten vloog een helikopter die de bovengrondse elektrabedradingen controleerde na de winterperiode.
Wij zijn van Henningsvaer terug gereden naar Lodingen en hebben daar de Ferry genomen naar Bognes, dat is een uur varen.
Als de buit aan land gekomen is mogen eerst alle luxe wagens van boord en daarna de campers en caravans.
We rijden over de E10 en de E6 en onderweg zien wij een aantal rally rijders in oude auto's uit Duitsland
Wij komen eigenlijk weer een beetje door een landschap dat wij al kennen met veel tunnels en watervallen.
Onderweg komen wij de jongeman voorbij die wij ontmoet hebben op camping Ilfjord.
Deze jongen een Engelsman fiets (in korte broek) vanaf Kirkenes naar de Noorse kust.
We hebben wel buiten koffie gedronken maar met het ski jack aan, het was koud 11 graden met een koude wind terwijl het in Nederland zo n 35 graden is.
Wanneer wij dichter bij de camping komen in Morvik, komen we opnieuw weer door een soort steppengebied met nog veel sneeuw en weinig beplanting, hier en daar een enkele boom en opeens weer een prachtige waterval.
Maar we zien in de verte een groep rendieren, ik denk misschien wel honderd en die lopen daar rustig te grazen.
Op de Marviksbotn camping aangekomen komt er een man aan die hoort dat er Nederlanders zijn en deze komt uit Langedijk, oh zeiden wij uit Broek op Langedijk van de Oppenheimer aardappelen.
Daarna hebben wij buiten gezeten en hebben uit de wind in de zon wat gedronken.
Maar daarna wordt het toch weer frisjes, het is een prachtig gebied aan een fjord waar we staan en op de bergen uitkijken.

Dag 36; Woensdag 21 juni 2017
Vanmorgen zijn we samen met Renny, die ons over de Lofoten rondleide, gereden over het eiland Vestvagoy.
Wij zijn van Henningsvaer via Klepstad gereden en komen op de E 10 richting het zuiden.
Wij hebben een stop gemaakt bij het uitzichtspunt Torvdalshalsen.
Bij Vik hebben wij het mooie strand bekeken en vandaar kun je door de tunnel naar de andere kant van de berg rijden en dan kom je in Utakleiv terecht.
Hier kun je ook komen door over het strand rond de berg te lopen, hier komen veel mensen en slaan hier hun tentje op voor een nacht, het is een particuliere weg die hier naar toe loopt.
Hier zijn wij weer even uitgestapten en hebben daar wat mooie foto's gemaakt en natuurlijk ook van een steenpartij met een groot stenen hart erop.
Vandaar zijn wij naar Leknes gereden en zijn ook even in de haven geweest omdat daar drie grote cruiseschepen lagen.
Direct bij de haven is een hoge bult waar je naar boven kunt lopen en zo heb je een mooi gezicht over het hele gebied waar de schepen liggen.
Ik ben daar naar boven gelopen en heb daar wat foto's gemaakt.
Daarna zijn wij via de 815 naar Steine gereden en in de haven van Stamsund, de Hurtigrutenkade zijn we even gestopt.
In Stamsund hebben wij de woning waar Hans en Renny hebben gewoond even bekeken, aan deze woning hebben zij hele goede herinneringen omdat ze daar een prachtig plekje hadden met mooi uitzicht.
Daarna hebben wij de Valbergweg gevolgd en kwamen weer uit op de kruising waar ze op de heenweg druk bezig waren met asfalteringswerkzaamheden en dan wordt je in colonne met een auto met zwaailichten voorop over het stuk waar ze aan werken begeleid, maar intussen waren hier de asfalteringswerkzaamheden gereed.
Op de terugweg zijn we bij de spiegel op Lyngvaer nog even uitgestapt en hebben het kunstwerk daar bekeken.
Dit is een kunstwerk dat via drie spiegels, die in een bocht staan opgesteld, drie verschillende beelden van de prachtige natuur op een plek weergeven.
Dit is een project wat in de provincie Norland en Troms op verschillende plaatsen is uitgevoerd, sculpturen, kunstwerken die in de natuur staan.www.sculpturlandskap.no
Hierna zijn wij weer via de beide betonnen boogbruggen die de eilanden verbinden weer naar Henningsvaer gereden.
Dit was ook weer een mooi uitstapje met een hier bekende "gids", namelijk Renny Zandbergen, bedankt !

Dag 35; Dinsdag 20 juni 2017

Vanmorgen vertrokken van Camping Sortland terwijl het nog bewolkt maar wel droog is.
Eerst even wat boodschappen gedaan bij de Rema 1000.
Daarna op weg naar Henningsvaer.
We rijden weer tussen de bergtoppen door waarvan sommige nog met volop sneeuw op de toppen.
Onderweg stoppen wij op een mooie parkeerplaats met een prachtig uitzicht op het Fjord, prachtig.
Wij rijden langs het Gullesfjord waar ook een camping is aan het water, niet de enigste maar dit is wel een bekende naam en camping.
Wij komen door meerder tunnels, ik denk zo'n stuk of zeven, met een lengte varierend van 200 mtr. tot wel ruim 6 km.
Op een volgende parkeerplaats met een mooi uitzichtspunt worden we bij het parkeren geholpen door een Nederlander die ons aanwijzingen geeft omdat we uit Drenthe komen, deze man kwam uit Meppel.
Vanaf de E 10 slaan wij op de kruising bij Rorvika af de weg 816 op naar Henningsvaer, een lange kronkelweg met aan de ene kant de bergen met de steile klippen en aan de andere kant het Vestfjord.
Met enige regelmaat komen een inham tegen met een Hoofdletter M, die aangeeft dat je hier elkaar de gelegenheid kunt geven om op de smalle weg te passeren.
Bij aankomst is Renny druk in de tuin aan het werk en dit werd dus abrupt beeindigd en werden we welkom geheten.
Eerst de caravan en auto op de plaats gezet en toen bijkletsen onder het genot van een kop koffie.
s'Avonds zijn we door het hele dorp gelopen van "eifeltoren" tot voetbalveld met kunstgras en de haven.
Nu even het nodige schrijfwerk op internet bijwerken en de weblog bijwerken.

Dag 34; Maandag 19 juni 2017

Het is en blijft bewolkt met af en toe regen en 12 graden.

Het is de bedoeling dat wij vandaag een trip maken naar de eilanden Oksnes en Bo.

Wij gaan van Sortland via Myre naar Nyksund de wegen zijn hier goed maar het laatste stuk weg is smal en gaat over in een gravelweg met aan de ene kant de rotsen van de bergen en aan de andere kant het water van de zee.

Op het eerste stuk weg lijkt het wel of je door Oostenrijk rijdt, groen weiden en bergen en dus kun je zien dat het hier vaak regent.

Maar echt grote boerderijen zie je niet.

Nyksund is een heel oud vissersplaatsje waar op dit moment nog 27 mensen wonen. Wij zijn in een soort kringloop winkel geweest, antiek en curiosa. Er waren ook een paar restaurants en een smid die op opdracht werkt, een jongeman die bezig was in een smedrij waar de tijd heeft stilgestaan.

Volgens de beheerder van de kringloopwinkel is deze plaats het belangrijkste in de kabeljauwvisserij.

Het laatste stuk mag je niet met de auto komen dus zijn wij gaan lopen waarbij het intussen begon te regenen.

Wij hebben toen op de varanda's van de houten huizen geschuilt en wat foto's gemaakt, daarna zijn wij weer teruggereden tot Myre en vandaar via de andere kant naar het eiland Bo.

Hier waren de wegen beter en zijn we eerst naar Nykan gegaan een plaats die belangrijk is in de visserij.

Het viel ons op dat dit een net en mooi dorp is met zelfs keurig aangelegde tuinen die je in Noorwegen weinig ziet.

Vanaf hier zijn wij doorgereden naar Hovden dit schijnt op dit moment nog steeds een belangrijke plaats te zijn in de kabeljauw vangst.

Je komt onderweg dan ook heel grote rekken tVoorbij waar de kabeljauw aan hangt te drogen.

Deze hoek van de lofoten schijnt het belangrijkste te zij  in de visvangst.

Hovden is een plaatsje dat midden tussen de rotsen ligt en een haven heeft met een visverwerkende industrie, maar nog  eens wij begrijpen niet dat mensen hier willen wonen, zo afgelegen, echt het eind van de werleld  

Onderweg terug waren wij goed en wel Hovden uit en reden op een hoger gelegen deel van de weg en hadden daar een prachtig uitzicht op de rotsen en de zee.

Wij zagen op een plek de zee schuimen en er was geen rots of zo in de buurt, opeens zagen wij het zwarte lichaam van een walvis boven water komen, hier hebben wij een poos naar staan te kijken  en met de verrekijker was het goed te zien, het leek erop of het twee walvissen waren.

.

Dag 33; Zondag 18 juni 2017

Vanmorgen zijn wij wat later opgestaan het regende en alles was grauw en daarbij wij hoefden vandaag maar 114 km te rijden.

Terwijl wij na het ontbijt de spelen gereed maken om te vertrekken komt er al een groepje van de Acsi de camping oprijden, dezelfde groep die wij ook troffen op de camping in Alta.

Wij pakken de boel in en er staan al mensen te wachten die ons plaatsje willen benutten om naast de anderen te kunnen gaan staan.

De rit gaat in de regen weer via Bleik en daar was er alweer van alles te doen en ook op de camping zijn zo te zien nog veel plaatsen bezet. 

Er is ook een golf tournooi in Bleik. Nou wij hebben twee kleine groepjes mensen bezig gezien en ook dus in de regen.

Onderweg komen wij ook nog diverse fietsers tegen met volle bepakking, nou ik neem mijn petje voor ze af en steek hun een duim op en dan wordt er zeker teruggezwaaid.

Wij rijden via de 82 langs o.a. de Andfjoreden en zien allen een groepje zwanen over het land lopen.

De bergen zitten nog steeds in de wolken alhoewel de lucht iets opklaard.

Als wij op de camping in Sortland aankomen en de caravan daar neer zetten hebben wij een prachtig uitzicht op het Fjord en op de berghellingen er tegenover en de zon schijnt heel even maar daarna betrekt de lucht weer maar het blijft droog.

Van de eigenaar van Sortland Camping en Motell krijgen wij leuke tips om ritten in de omgeving te maken en dit trekt mij wel aan, dus als het morgen goed weer is, dus droog blijft, dan lijkt mij dit iets om te doen. En dus morgen hier te blijven.

Dag 32; zaterdag 17 juni 2017

Vanmorgen is het lichtbewolkt en 9 graden, de lucht trekt wel wat open.

Na ons gebruikelijke ritueel, toilet, douchen, in dit geval in een toiletgebouw waar het erg naar rioollucht stinkt,  en ontbijt vertrekken wij van de camping uit Tranoybotn richting Selja waar wij de boot willen nemen van 15.00 uur.

We rijden over de weg no. 86 weer tussen de zwarte berkenbomen met rare kromme stammen. Opnieuw is dit een slechte weg met vele gaten en hobbels.

Wij komen opeens in een soort kom tussen de bergen met een groot moeras gebied waar je dus ook geen woningen ziet staan, verderop zie je enkele vakantiewoningen met aan de weg de auto s geparkeerd staan, dus lopend naar de huisjes.

Op de bergtoppen ligt hier nog sneeuw en af en toe tussen de bomen en struiken ook.

Wij zien opeens een grote parkeerplaats bij het Trollenpark waar we even een kijkje hebben genomen, allemaal trollen e.d. Te koop die goed aan de prijs zijn!

Onderweg zien we alleen een groepje ganzen met jongen, verder geen wilde dieren gezien vandaag.

Als we bij de boot aankomen, moeten wij nog 1,5 uur wachten maar Grietje kwam al gauw met een vrouwtje uit Vaals aan de praat.

Intussen wordt de lucht helder en kunnen wij aan boord, de boot is lang niet vol ondanks dat wij heel dicht achter elkaar moeten gaan staan.

Tijdens de vaart zitten we heerlijk buiten in de zon op het dek en maak ik intussen allerlei foto's en Grietje dut zelfs even in.

Zodra wij de haven van Andenes bereikten trekt de lucht dicht.

Wij rijden naar Bleik en daar heeft men wel een plek voor ons maaar, beneden en we worden gewaarschuwd voor eventueel lawaai omdat in de hal ernaast een dorpsfeest is.

We worden geadviseerd om door te rijden naar Stave hetgeen wij dan ook maar doen.

Op Stave aangekomen ziet het eterrein er goed uit.

Het sanitair is minder een douche voor heren en een voor dames en als je het toilet gebouw betreed moeten de schoen uit, dus op de sokken naar de douches en de toiletten, nou vergeet het maar, dat doen wij dus echt niet, terwijl heel veel mensen dit inderdaad wel doen,

s' Avonds begint het te regenen en zien we buiten ook niets meer dan alleen wolken en regen.

Dag 32; vrijdag 16 juni 2017.

Vanmorgen is het bewolkt en 10 graden.

Het lijkt echt Oostenrijk de wolken hangen om de bergen en we zien de waterval dus niet meer.

Wij rijden via de E6 vanaf Skibotn naar het eiland Senja.

Onderweg ja natuurlijk zijn ze weer met de weg bezig "asfaltarbeid" het lijkt wel Duitsland.

Op gegeven moment komen wij weer in een gebied waar het meer "Takvatnet" nog helemaal bevroren is en er zelfs ook nog sneeuw op ligt.

Blijkbaar hebben de Noren het wel goed want ze hebben bijna allemaal wel een Camper of Caravan naast het huis staan en dan nog veelal tandemasser caravans.

Als wij in de buurt van Senja komen valt het ons op dat alles hier erg groen is en in de berm en in de weilanden zie je heel veel boterbloemen.

In het begin van de middag begint het te regenen niet echt regen maar van die mieserregen.

Onderweg zijn wij toch ook nog weer van die zwarte grillige berkebomen tegengekomen.

Onze bedoeling was om naar Camping Statvik te gaan en we zijn dan ook die richting ingereden maar kwamen op een gravelpad en het was maar even, ik zag dat het spatbord van de caravan al helemaal vies was en we moesten zeven kilometer dat pad op .

Na twee kilometer was er een gelegenheid tot omdraaien en dat hebben wij dan ook maar gedaan.

Aangekomen op Camping Tranoybotn hebben wij eerst de auto en de caravan maar wat gewassen en dat terwijl het tegende nou ja miserde.

Zo dat hebben we dan ook weer meegemaakt en overleefd.

Dag 31; donderdag 15 juni 2017.
Wij staan nu nog op Camp Alta en willen vandaag weer verder naar Skibotn.
Het is licht bewolkt en 14 graden en in de loop van de dag loopt de temperatuur op tot 17 graden.
We rijden eerst naar Alta om daar de tank nog even te vullen en gaan dan op weg.
Net buiten Alta zien we een vrouwlijke postbode onder weg uitstappen met een bakje met post voor de buik en handschoentjes aan, dat zie je hier overal ook bij de vakkenvullers in de winkels.
We volgen de E6 en komen onderweg een verzameling van Samen winkeltjes tegen en kopen daar een gewei van een rendier.
Onderweg hebben we aan de ene kant de bergen met veel watervallen en aan de andere kant de verschillende fjorden.
Later komen wij ook door meerdere tunnels waarvan er diverse net nieuw zijn en er ook nog nieuwe aangelegd worden. Er wordt veel aan de weg gewerkt en dan moeten wij over gravel rijden en dat stuift verschrikkelijk zo erg dat de auto en de caravan er weer onder zitten mede door de kleine regenbuien die we ook nog onderweg hebben.
Wij zijn nu naar een kleine camping gegaan waar wij volgens ons de enige bewoners zijn terwijl er allemaal caravans op vaste plaatsen staan.
Wij staan aan de rivier en kijken op de bergen met sneeuw en watervallen, het lijkt Oostenrijk wel.
Wij hebben heerlijk in het zonnetje wat gedronken en daarna is mamma met het eten bezig gegaan en heb ik de auto en caravan even wat gewassen.
De eigenaar komt s'avonds even lang met een bonnenboekje die ik zelf in moet vullen, het is een wat moeilijke spreker, hij doet ons denken aan Hofbauer in Tauplitz.

Dag 30; woensdag 14 juni 2017.
Wij staan op Camp Alta en blijven hier vandaag ook staan.
Op de camping staat ook een groep van de Acsi onder nederlandse leiding met een groep duitstalige mensen.
Gisteren met de muts op en handschoenen aan op de Noordkaap en nu heerlijk in het zonnetjes buiten koffiegedronken.
Het is heerlijk weer met volop zon en wij zijn op de fiets naar Alta geweest dit is plm. 7 km en wij hebben totaal 18 km gefietst.
Als je bij de receptie vraagt zitten er ook veel hoogteverschillen in dan is het antwoord altijd, nee hoor dat valt wel mee, maar ons valt het dan altijd tegen.
Maar wij hebben lekker gefietst nadat ik de fietsen eerst flink schoon moest maken van het stof en de kalk op de wegen.
s' Avonds hebben wij buiten gegeten en wat op ons plaatje gebakken en eigen gebakken frietjes erbij.
En zoals het de laatste tijd altijd is, blijft het weer lang licht en om half twaalf hebben wij nog even aan de rivier gekeken en dan gaat de zon nog niet onder.
Je ziet en hoort hier ongeveer dezelfde lange slanke boten als in Suriname en ook met een buitenboort motor eraan, ja en dat roept bij ons weer herinneringen op.
Om half twee heeft mamma nog even buiten gekeken en het was nog steeds licht met een prachtige lucht met geel oranje en blauw.

Dag 29; dinsdag 13 juni 2017.

Wij hebben vannacht dus geslapen op de camping Kirkeporten in Skarsvag.

Het was vanmorgen koud 6 graden en bewolkt, de bedoeling is om naar de Noordkaap te rijden, dat is zo'n 12 km vanaf de camping en daarna door naar Alta.

Het weer lijkt daar beter te zijn.

Het eerste stuk ga je weer door sneeuw en een verlaten landschap, nadat wij boven zijn aangekomen trekken wij eerst wat dikke kleren aan een muts op en handschoenen aan, er staat ook nog een koude wind, dus echt koud.

Nadat wij wat foto's gemaakt hebben en binnen wat rondgekeken hebben waar wij weer heerlijk op temperatuur kwamen hebben wij de terugreis hervat.

De eerste 145 km is weer de zelfde weg langs het Porsangerfjord terug tot Olderfjord, daar gaan wij de E6 op via Skaidi.

Hier verandert de omgeving duidelijk, het wordt er mooier met een groot breed dal met de nog steeds, tot onze verwondering, met sneeuw bedekte heuvels, naast ons loopt een grote rivier die steeds maar water krijgt toegevoegd van allerlei watervallen en kleine riviertjes die hierin uitmonden.

Je ziet hier geen mensen wonen en nog steeds de zwart uitziende berkenbomen met grillige stam en takken waaraan nog geen groen te ontdekken is, terwijl een stuk terug er al wel groen aan de bomen te zien was.

Zo'n 22 km voor Alta is de sneeuw opeens verdwenen en ziet het er ineens heel anders uit, het is hier echt voorjaar met groene weiden en groene bomen en we zien weer naaldbomen staan.

Het is een bizar verschil van de ene op de andere kilometer afstand en de temperatuur loopt nu ook op tot 12 graden.

Op de camping aangekomen staat hier een groep van de Acsi camping reizen, maar dan allemaal Duitsers, maar wel met een Nederlandse reisleiders echtpaar.

Leuk en toch zo herkenbaar voor ons met de Acsi parasol en het mededelingsbord eronder.

Dit maakt het natuurlijk wel druk op een mooie camping met voor de dames en de heren elk maar twee douches en een mindervaliden douche.

Dag 28;. Maandag 12 juni 2017.

Vannacht heeft Grietje om  03.00 uur even naar buiten gekeken en de zon stond boven de horizon en het was dus klaarlichte dag hetgeen nog steeds vreemd aandoet.

Toen wij om plm 8 uur opstonden scheen de zon dan ook volop en het was intussen 8,5 graden.

Wij vertrekken na het ontbijt van Camping Ifjord en rijden een poosje later al langs Laksefjord en natuurlijke weer een kudde rendieren die de weg overstekn.

Ook komen wij op de zeer slechte weg no. 98,  weer een bepakte fietser tegen en die moet soms behoorlijk klimmen en deze deed het maar even lopend.

Nog steeds zien wij bevroren meren en watervallen.

Na enige tijd wordt de weg wat beter, deze weg is zeer rustig, bijna geen verkeer en de meren en riviertjes zien er soms echt aqua uit, prachtig.

Onder weg naar de Noordkaap moeten wij door meerdere tunnels met lengte's varierend van 400 tot 7000 mtr.

De eerste tunnel was afgesloten omdat er te veel gassen van het verkeer in aanwezig waren en zo moesten wij daar een uur voor wachten en toen hebben wij maar een broodje gegeten en wat met een nederlandse mevrouw gekletst die op 4 jarige leeftijd naar Australie waren geemigreerd en hier nu met vakantie waren.

Om kwart over vier waren wij op de camping de temp. was 2,5 graden.

' s Avonds hebben wij nog een wandeling gemaakt naar de Kirkeporten dat is een rotsformatie aan zee en hiervoor moetsen wij over de berg naar de andere kant aan de zee lopen, dir was een mooie afsluiting van de dag.

Dag 27; Zondag 11 juni 2017

Vandaag is onze standplaats Camping Ilfjord.

Het is de bedoeling om vandaag een trip te maken zonder caravan naar Slettnes, dit is de meest Noordelijke plaats van het vasteland die over de weg te bereiken is.

Het is vanmorgen 6,5 graden en een strak blauwe lucht. Het eerste stuk weg van wel 10 km is slecht met vele gaten erin en hobbels.

Na zo'n 20 km komen wij al in de sneeuw terecht met prachtige fjorden en azuurblauwe meren waarvan de meeste dooi zijn en zeer snel doorstromen door de vele rivieren die zelf een weg door de smetteloos witte sneeuw heen hebben gebaant.

De wegen slingeren mooi door de hellingen die wijds zijn en geheel met sneeuw bedekt.

Het is opnieuw een sprookjesachtig gezicht. Intussen is de weg veel beter geworden prima zelfs.

Aan de kanten van de weg zien we ook weer veel watervallen waar het water met donderen geraas zijn weg zoekt.

Midden in deze sneeuwvlakten zien wij ook weer rendieren lopen niet een maar een hele groep, ze zijn hier toch schrikachtig en gaan vaak een eindje weg als je er langs rijdt.

We zien hier in deze witte wereld ook meerdere vogels vliegen, groot en klein waarvan wij de naam niet kennen.

In het vissersdorp Mehamn is het erg stil en de winkels die er zijn, zijn allemaal gesloten.

Van Mehamn naar Gamvik wordt het landschap anders meer rotsen en grillig en in de verte zien wij de bewolking al hangen.

Als wij bij Mehamn aangekomen zijn is het daar bewolkt. Gamvik ligt helemaal aan het eind van dit schiereiland maar er gaat nog een gravelpad naar Slettnes waar een grote rode vuurtoren staat. (vuurtorenrood ?) Er is ons verteld dat dit noordelijker ligt dan de Noordkaap en dat lijkt op de kaart ook wel zo. Ja en nu zullen wij de zelfde weg weer terug moeten, maar ook dat is geen straf, je rijd er wat sneller voorbij, maar toch weer even hier en daar nog foto's maken.

Onderweg hebben wij vandaag diverse kuddes rendieren gezien, in Mehamn liep er zelfs een hele groep in het dorp tussen de huizen waar het gras al wat groerner werd.

Al met al weer een prachtige dag met veel zonneschijn waarvan wij na de rit nog een poos genoten hebben voor de caravan.

Dag 26; zaterdag 10 juni 2017.

Vanmorgen is het bewolkt en 5 graden, dus koud, maar in de caravan is het lekker warm.

We rijden vandaag van Tana bru naar de camping in Ifjord via weg no. 98.

Het eerste stuk weg gaat wel goed maar na een tijdje komen we gaten en kuilen in de weg tegen dat ik denk "arme caravan", het is een echte slechte weg.

Het gras lijkt ons groener te worden en ook zie je de berkenbomen uitlopen. Ondanks dat ligt er nog steeds ijs op de meren en sneeuwbulten aan de kant van de weg.

We komen steeds hoger en gelukkig wordt de weg beter zelfs echt goed en gaat over en door de bergen die nog helemaal bedekt zijn met sneeuw.

Er komen meer watervallen en je ziet hier ook weer rendieren in de sneeuw lopen en ze zoeken naar een stukje "groen", deze zijn schrikkerig en lopen dus wel weg.

Het lijkt wel of wij op wintersport zijn echt bizar en prachtig zo wit allemaal en hier woont niemand meer.

Onderweg zien wij nog een groepje mensen die een tocht gingen maken met de sneeuwscooter en een ander groepje zat bij een kampvuur een bijzonder gezicht.

Op de camping aangekomen vertelde de eigenaar ons dat ze afgelopen zondag nog met de sneeuwploeg de weg vrij moesten maken

Na het eten zijn wij een eindje gaan lopen sjaal om en skijack aan, net wintersport bij 5 graden.

Opnieuw een bijzondere tocht van maar 93 km.

Dag 25; Vrijdag 9 juni 2017.

Vandaag om 10.00 uur vertrokken vanTana familie camping Skipargurra bij Tana bru om een dagtrip te maken naar Vardo via de E75 en verder door naar Hamningberg.

Het afgelopen weekend lag hier nog volop sneeuw en nu ligt er nog ijs op de meren met sneeuw erop hetgeen prachtig schittert in de zon.

Langs deze weg zien wij weinig of geen rendieren maar schapen die soms los lopen.

De weg gaat langs de kust van de Varengerfjorden.

Je ziet hier geregeld een haventje.

In het eerste dorpje waar wij gaan kijken naar een kerkje dat wij in de verte zien.

Daarbij is een haven en wij zien daar meerdere visrekken met daarop de vis te drogen, heel apart.

na een heel gereden te zijn en Vardo al voorbij komen we in een bijzonder landschap met allemaal rotsen en daartussen toch nog weer enkele huizen.

We rijden door naar Hamningberg en rijden tussen de zeer grillige rotspartijen door en zagen opeens struiken in de sneeuw staan die in de knop zijn.

Wij wanen ons echt aan het eind van de wereld.Op de terugweg zien wij een sneeuwhaas en het lukt om er een paar mooie foto's van te maken.

Bij Vardo gaan wij ddor de tunnel onder het water door en rijden de plaats nog even in, het is er echt rommelig en veel oude troep.

Langs de weg terug zie je ook weer berkenbomen staan die hele rare vormen hebben en de bomen lijken wel zwart.

Onderweg verschillende temperaturen van 16-5en 9 graden.

Wij hebben vandaag weer veel bijzondere dingen gezien

We merken wel dat dit een toeristische route is die veel noren ook rijden.

Dag 24; Donderdag 8 juni 2017.

Vandaag willen wij van Kirkenes naar Tana bru rijden dat is plm. 140 km. 

Maar eerst willen wij nog even het gebied in onder Kirkenes, dit is een gebied dat tussen Finland en Rusland ligt eigenlijk aan een doodlopend stuk weg.

Wij gaan hier heen omdat je hier dichter bij de Russische grens komt alleen dat viel wel wat tegen.

Wel hebben wij veel borden gezien met Noorse waarschuwingen dat je hier niet de grens over mag gaan, eigenlijk vreemd want dat mag tussen de officiele overgangen tussen dit soort landen nooit.

Wat wel heel mooi was is weer de natuur, opnieuw langs prachtige rivieren en meren die nog bevroren waren en dan die zon erop.

De wegen zijn hier zeer slecht, wij zijn ongeveer tot Steinbak gereden en daarna omgekeerd vanwege de wegtoestand.

Onderweg op een hooggelegen parkeerterrein hebben wij koffie gedronken en de korte broek aangetrokken, eergisteren liepen wij nog in een ski jack en nu hebben wij de korte broek bij 22 graden.

We rijden wel steeds door militair gebied vooral bij Kirkenes met borden over Russissche grens etc.

Richting Tana bru wordt de natuur vriendelijker en zelfs op een moment lijkt het op Oostenrijk.

Verderop steeds weer meren met ijs en ook nog geregeld sneeuw.

De natuur is hier dor en doods, de berkenbomen beginnen iets uit te lopen maar hebben een vreemde kromme vorm door de lange winters met sneeuw.

Ook zien wij nu onderweg kuddes met rendieren maar ook in de inham van de Barentszee een grote viskwekerij.

Hoe noordelijker wij komen groeien er geen bomen meer, het wordt kaal en rotsig.

Opnieuw weer een prachtige dag  met onderweg een  stroomversnelling en prachtige vergezichten.

De natuur loopt hier zes tot acht weken achter, dit weekend lag er nog sneeuw en nu barst de natuur open.

Volgens een bewoner is met deze temperatuur de natuur in drie dagen groen.

Dag 23; Woensdag 7juni 2017.

Vandaag gaan wij van Camping Ukonjarvi in Ivola naar Kirkenes dat ligt geheel in het noorden tegen de Russische grens aan.

Het is prachtig weer en al meteen zo'n 18 graden, dus onderweg buiten koffie drinken. 

Dat is voor het eerst in vele dagen.

Wij moeten vandaag 165 km afleggen en dat doen wij binnendoor over de 971, een goede weg die mooi glooiend door het landschap gaat.

Nog steeds zien wij sneeuw tussen de bomen liggen en de meren zijn voor het grootste deel nog bevroren en dan met die zon erop is het weer een prachtig gezicht.

Wij hebben over een stuk van 100 km. 30 auto's geteld en wij kwamen uit op drie fietsers.

Die fietsers zijn echt trekkers met volle bepakking op de fiets, onvoorstelbaar in deze zeer zeer dun bevolkte gebieden.

Wij hebben buiten koffie gedronken bij 19 graden in een shirt.

Bij de grens werden wij zeer streng gecontroleerd of alcohol en sigaretten en dat resulteerde in een belasting bijdrage aan de Noorse staatskas.

De beoogde Camping was nog gesloten, afgelopen weekend lag hier nog veel sneeuw en men vertelde ons dat de natuur zes weken achterloopt.

Dus op zoek naar een andere maar die is hier niet.

Wij staan nu op een parkeerterrein vlak bij de Haven en bij een Hotel en naast het Politiebureau.

Van Hans Zandbergen hadden wij vernomen dat hij op cursus was in Kirkenes en zodoende heeft Hans ons opgezocht in de caravan en hebben wij samen lekker bijgekletst, heel bijzonder hoor.

Beiden zover van huis en dan hier elkaar ontmoeten.

Ook hier heeft men plotseling last gehad van Syrische asielzoekers die met duizenden de grens overstaken vanuit Rusland.

De grap hiervan was dat dit alleen met een voertuig mocht, dus werd er onmiddelijk in oude fietsen gehandeld en zo stak men dan toch de grens over.

Dag 22; Dinsdag 6 juni 2017.

Vanmorgen geheel bewolkt met motregen het was 10 graden.

Het is onze bedoeling om vandaag naar Ivola te rijden naar Camping Ukonjarvi.

Eerst zijn wij nog even naar de Kerststad gereden en hebben daar nog wat foto's gemaakt.

De temperatuur liep wel wat op maar het voelde nog echt koud aan.

Onderweg nog heel veel sneeuw langs de weg en ijs op de meren.

Langs de kant en in de bossen liggen heel veel gezaagde boomstammen klaar voor transport en je ziet ook steeds grote vrachtwagens met boomstammen rijden.

Wij rijden door het goudzoekersdorp Tankaara en ook daar is veel vergane glorei te zien. 

In de buurt van Rojaarvi wordt de weg ineens 8 banen breed, volgens mij moet dit wel een startbaan voor vliegtuigen zijn, wellicht nog uite de koude oorlog.

We rijden ook door een militair gebied volgens mij.

De weg golft hier door het landschap, hoog en dan weer lag met slingerende beweging tussen de vele meren door.

Aan de kant van de weg is het gras nog bruin , er lopen her en der weer rendieren naast maar ook op de weg.

Soms lijkt het landschap op het Dauerland met die heuvels en de sneeuw.

Ook komen wij door een wintersport gebied, Ik geloof dat dit Kaunispaa heet.

Onderweg hebben wij met natuurlijk koffiegedronken waarbij Grietje de Jas aan had.Ttegen de avond klaarde het weer wat op en begon de zon te schijnen.

Om een uur of elf ben ik naar buiten gegaan om nog wat foto's te nemen.

Het was een bijzonder  schouwspel.

Er lag een deken van mist over het bevroren meer en daar boven scheen de zon, een fantastisch gezicht.

Dag 21; Maandag 5 juni 2017

Tweede pinksterdag.

Vanaf de camping zijn wij een stuk terug gereden richting de Russische grens.

Wij komen langs de wintersportplaats Ruka.

Het weer is bewolkt en een temperatuur van 4 graden.

Op deze route komen wij heel weinig verkeer tegen, het is allemaal nat met nog veel sneeuw.

Wanneer wij de poolcirkel voorbij zijn loopt merkwaardig genoeg de temperatuur iets op naar 6 graden.

Wij stoppen even bij Kemijarvi op een parkeerplaats er ligt veel trop en er is geen afvalbak en ook geen toilet, ja krijg je natuurlijk ook troep.

In zweden hebben wij dit niet gezien.

Bij aankomst in Rovaniemi, dat ook net op de poolcirkel ligt, hebben wij een bezoek gebracht aan de Kerststad.

Het is een compleet dorp met allemaal zaken die kerstartikelen verkopen en rendier spullen.

Wij zijn een gebouw binnnen gegaan en daar kwamen wij, zonder dat wij dat wisten, terecht bij de Kerstman.

Er werd ons eerst gevraagd waar wij vandaan kwamen en even later mochten wij naar binnen en zowaar ja daar zat de Kerstman en wij werden uitgenodigd om naast hem te komen zitten.

Hij sprak ons aan in het Nederlands, wel vreemd hoor, hij ging echt even met ons in gesprek.

En natuurlijk, want daar ging het om, kwamen wij met hem door hem omarmd op de foto.

Deze foto konden wij bij de uitgang kopen, ook was er een video van het gesprek gemaakt.

De foto koste 30 euro en de video 50 euro, dus dat hebben wij als zuinige drenten maar niet gedaan.

Maar het was toch wel even leuk ondanks dat het allemaal commercie is.

Dag 20; Zondag 4 juni 2017

Eerste Pinksterdag.

Vandaag vertrekt Sampa naar China voor een trainingswedstrijd daarom staan wij wat vroeg op en Sampa heeft het ontbijt klaar.

Als wij alles opgeruimd hebben vertrekken wij en gaan eerst nog met Sampa naar het bedrijf "Findor" van twee van zijn broers.

Een heel mooi en degelijk bedrijf dat bedrijfsdeuren maakt.

Daarna gaan wij nadat wij afscheid genomen hebben, ieder onze eigen weg.

Wij rijden nu richting de Russische grens, maar blijven daar zo'n 50 km vanaf.

Het is hier toch anders er staan geen hekken langs de weg voor de rendieren en de bomen worden kleiner door de korte zomers.

Op diverse plaatsen zien wij gropjes rendieren langs de weg lopen.

Het weer is donker, bewolkt en regelmatig een regen of lichte sneeuwbui bij een temperatuur van 3 graden, dus koud en triest.

Onderweg in Zweden zagen wij regelmatig een "nieuwe witte", maar dat wordt hier steeds minder.

Het is hier een echt achtergebleven gebied en alles stukken weilanden zijn nog bruin en vaak heel nat.

Veel auto' s rijden hier nog op spike's.

Diverse campings waren nog dicht en wij hebben 50 km gereden voor wij een camping vonden en stonden daar verbaasd te kijken naar de natuur en het grote prachtige meer dat nog helemaal dichtgevroren was.

De caravan staat tussen de sneeuwbulten en het is hier echt koud.

Morgen zal het vast weer anders en wellicht beter worden.

Dag 19; zaterdag 3 juni 2017.

Vanmorgen zijn wij met Sampa naar Oulu geweest, zijn mobiele telefoon was deed niets meer en morgen stapt hij op het vliegtuig naar China, dus even paniek.

Je zou zeggen koop een nieuwe en klaar maar zo ging dit niet.

Een nieuwe telefoon was gauw geregeld maar de telefoonummers overzetten plm 2000 dat lukte niet omdat de oude defect was, allerlei hulp en uiteindelijk , ja hoor gereed.

Daarna zijn we naar een foodshop geweest en hebben dus wat etenswaren gekocht en weer terug naar Jakkukyla.

Onderweg zijn wij nog bij Sampa zijn broer geweest en hebben wij het prachtige huis van hun mogen bekijken met een prachtige buitensauna en gelegen aan de rivier, een juweeltje waar Sampa zelf ook trots op is. Er stond een "nieuwe witte" Volvo V90 op het erf met alles erop en eraan, dus deze boer(t) dus heel goed.

Toen wij thuis waren was het best mooi weer, half bewolkt en 6 graden en toen hebben wij smiddags een spelletje Jue de Boules en Molky gedaan.

Daarna heeft Sampa eten gekookt en zijn koffer gepakt en tussentijd heeft hij weer op zijn prachtige orgel gespeeld, dat is zijn lust en leven

Groetjes Pa en Ma.

Dag 16; 31 mei 2017.

Vannacht heeft het een paar graden gevroren.

Wij zijn om 10.15 vertrokken van camping Girlas in Arvidsjaur en via een hele rustige binnenweg gereden.

Voordat wij Uit Arvidsjaur weggegaan zijn zijn wij eerst nog even naar de Lapstad geweest.

De eerste 58 km zijn wij 26 autos tegengekomen.

De route was naar Camping Tore in Ranea, dat ligt op de top van de Botnische golf.

Onderweg naar de kust werden de berkenbomen opeens zichtbaar groener, echt fris jong groen.

Weer verder op was er nog niets aan de bomen te zien, dus nog geen groen.

Steeds weer allemaal meren. Vlak bij Lulea hebben wij Gammelstad bezocht een bijzondere plaats met allemaal kleine huisjes om naar de kerk te kunnen gaan.

Wij werden door een mevrouw uitgenodigd om binnen te komen, haar man keek al wat donker maar was later ook erg vriendelijk.

Een heel klein huisje met een bedkast, soort beddestee met een lengte van 1.75 m.

Als men onderweg met de weg bezig is geeft de navigatie een file aan, bijzonder hoor terwijl er helemaal geen file is.

Bij Ranea zie je de camping Tore al vanaf de autoweg liggen een zeer simpele camping.

Nu maar weer tot de volgende keer.

Dag 15; 30 mei 2017.

Vertrokken vanaf Camping Kolgarden om 10.45 uur.

Het was vanmorgen weer een stralende morgen met volop zon en dat is de hele dag zo gebleven tot nu aan toe, het is nu 21.30 uur.

Vannacht om 13.00 uur een foto genomen toen ik toch even wakker was en het is dan gewoon nog licht wel vreemd hoor en om 5.30 opnieuw en toen begon de zon te schijnen.

Toen wij vanmorgen opstonden was het koud het was 5,5 graden, we vernemen nu echt wel dat we toch flink naar het noorden reizen.

Vandaag zijn wij van Vilhelmina naar Arvidsjaur gereden en zijn bewust helemaal binnendoor gegaan, ondanks dat was de weg goed maar wel met meer gaten.

Onderweg heel veel rendieren gezien soms met echt nog kleine jonge beesten erbij, op diverse plaatsen kom je ze zo op en langs de weg tegen.

Op de meren lag er op diverse plaatsen nog ijs.

Toen wij de plaats Mala binnenreden liepen er rendieren gewoon op een sruk gras te grazen, wel bijzonder hoor.

Als je bij ons herten ziet dan rennen ze weg, maar hier kijken ze je aan, zo van wat wil hier ?

Morgen gaan wij richting de grens met Finland en ik heb vanavond een afspraak met Sampa ( mijn collega uit Finland ) gemaakt dat wij donderdag naar hem toegaan.

Groetjes Pappa en Mamma.

Dag 14; maandag 29 mei 2017.

Vanmorgen om 8.30 uur opgestaan.

Wanneer je nog in bed ligt en je wordt wakker dan zie je dat het al (nog ) licht is, je denkt dan moet ik er al uit, hoe laat zou het zijn want het is al licht.

De enige manier is om op je horloge te kijken hoe laat het nu werkelijk is.

Grietje werd vanacht wakker en heeft de deur even open gedaan en naar buiten gekeken, conclusie het was gewoon licht.

Dus maar op het horloge kijken en toen bleek het drie uur te zijn dus nog maar weer naar bed en slapen.

Vandaag hebben wij een stuk van de wildernis route gereden tot zover wij konden, verder kon niet omdat de weg daar nog afgesloten was vanwege de sneeuw.

De temperatuur was daar in de volle zon op 876 meter hoogte 6 graden.

Verderop is men nog bezig met het sneeuw ruimen.

Bij het plaatsje Malgovik liepen er opeens weer rendieren op de weg en ze bleven ook rustig staan te grazen.

Bij het plaatsje Stalon kwamen we bij de Marsfjall een prachtige waterval en daar hebben wij ons bakje koffie gedronken.

Even verderop zien we nog volop ijs in het meer liggen, terwijl er een vrouw in de tuin aan het werk is in haar hemdje bij intussen 10 graden.

Het is hier heel rustig op de weg je ziet af en toe een auto maar echt niet veel auto's hoor.

Onderweg zie je ook nog allerlei kleine watervallen en nog een hele grote die echt trapsgewijs loopt, een prachtig gezicht, het is hier een brok natuur.

Ook kwamen wij midden op de weg een gravelpad twee kraanvogels tegen die ons mooi de tijd gunden om hen op de foto te zetten

Op de terugweg zijn wij nog naar een uitkijkpunt gereden,Stalonberget Utzikt vanwaar wij een prachtig zicht hadden op de meren en de watervallen.

Al met al een  prachtige dag.

Dag 13; Zondag 28 mei 2017.

Op Camping Route 45 in Hammerdall.

Je gaat naar bed terwijl het nog eigenlijk steeds licht is en wanneer je snachts nog een keer wakker wordt dan is het nog licht.

Vanmorgen om plm 8.30 opgestaan en het direkt al lekker buiten zo'n 19 graden zelfs.

Na het ontbijt de boel weer startklaar gemaakt en op weg naar weer het noorden.

Nu vanaf Hammerdall naar Lovliden een klein plaatsje vlak bij Vilhelmina, dat spreek je uit als Wilhelmina.

Hier is dan ook weer het begin van de Wildernisroute.

Wij hebben hier op de camping badkamers tot onze beschikking, luxe hoor en een echte gezellige woonkamer met een keuken en een open haard, dus we kunnen daar eten etc.

De eigenaar kun je per telefoon bereiken en we moesten maar een plaatsje uitzoeken en s'avonds kwam men met een mobiel pinapparaat langs om de betaling te kunnen doen, gemakkelijk en toch goed hoor.

Vandaag zijn we dus ook Lapland binnegereden en dat hebben we direkt gemerkt. Aan de kant van de weg zagen wij eerst een hert lopen, prachtig.

Verder op kwan ons een auto tegen en die knipperde met de lichten en wij begrepen niet waarom, wij deden niets verkeerds hoor.

Maar enige kilometers verderop begrepen wij het. Er liepen opeens zomaar een stuk of tien rendieren langs en op de weg, een prachtig gezicht rn hier doe je het toch voor.

Even verder liepen er weer drie en weer ongeveer een kilometer verder liepen er wel twintig, dus wij waren helemaal blij.

Onderweg zie je dat de berkenbomen nog maar net uitlopen en de narcissen net in bloei staan.

Morgen willen wij een stuk van de wildernis route rijden, met de auto, tot het eind waar de weg nog met sneeuw bedekt is.

Men praat hier over een wal van wel zeven meter hoog, dus maar eens op ontdekkingstocht en dat zonder caravan want we blijven nog een dag op deze camping.

onderweg voor de zoveelste keer getankt en dat allemaal bij automaten en dus met een pasje, en s'avonds de boekhouding goed bijhouding zodat we er thuis nog weer uit kunnen komen.

Zo dit was het weer voor vandaag een mooie dag met aan het eind van de dag toch nog lekker weer met een temperatuur van 17 graden met wel veel wind.

Tot de volgende keer en voor straks oogjes toe en snaveltjes dicht.

Dag 12; zaterdag 26 mei 2017.

Vanmorgen om 10.00 uur vertrokken met een grauwe lucht en 11 graden.

Wij gaan vandaag vanaf Sundsvall via weg no. 86 richting de bergen en het binnenland in tot voorbij Ostersund.

De route gaat vandaag dus over kleinere wegen en op een gegeven moment komen wij in Utanede bij een gedenktempel in de middle of nowhere, gebouwt in 1997 ter ere van het bezoek van de Thaise Koning van Siam, Koning Chulalongkorn die in 1897, jawel, een bezoek gebracht heeft aan Zweden als gast van koning Oscar ll.

Een indrukwekkend gebouw midden in de wildernis, met veel gouden decoraties erop.

Het gebouw is in Thailand gemaakt en als zeven miljoen stukken verscheept naar Zweden.

Een klein eindje verder hebben wij een jongedame bezocht waarvan wij het adres hebben gekregen van Eef die bij Printtotaal werkt.

Deze jongedame heeft een zaak in paarde benodigdheden in Westerbork gehad en heeft de boel verkocht en is alleen , met twee paarden en een hond naar Zweden getrokken om daar een bestaan op te bouwe.

zij heeft daar een stuk grond met een huis en wat schuren gekocht en daar heeft ze nu een B&B en een campingkje.

Ook weer helemaal aan zandpaden gelegen waar de sneeuw nog maar drie weken weg was en de vorst nog in de grond zit.

Het had er dit winter 30 graden gevroren.

Leuk om zomaar daar aan te gaan en even te kletsen, wij zullen Eef het verhaal doen als we thuis zijn.

Weer verder onderweg komen wij bij de Dode watervallen in Ragunda bij de Indalsalvenrivier en maken daar een wandiling over de dode watervallen.

Deze zijn ontstaan doordat men in 1796 geprobeerd heeft om de watervallen een andere route te laten nemen.

Hierbij had Magnus Hus, bekend als de Wilde Huss (Vildhussen) de leiding en de opdra ht en hij werd daarbij tegengewerkt door de bevolking en dit leide tot het leegstromen van een 27 km lang meer in de rivier met grote overstromingen.

Een indrukwekkend gezicht om hier over houten steigers boven overheen te lopen de watervalbedding staat nu dus nagenoeg droog.

Dit heet nu de waterval des doods, Doda Vallet.

Om half vier komt de zon erdoor en wordt het 16 graden.

In Ostersund zien wij de eerste sneeuw op de hellingen liggen.

Al met al was dit een indrukwekkende dag waarna wij nu op camping Route 45 in Hammerdal zijn aangekomen en dit verslag weer voor jullie maken.

Dag 11; Vrijdag 26 mei 2017.

Sorry voor de indeling maar we gaan nu de laatste dag bovenaan zetten, dat is ook wel zo logis en eenvoudiger voor mij, ha ha , had natuurlijk direkt zo gemoeten.

Wij zijn gisteren vertrokken van camping Vastanvikbadets in Leksand.

wij zijn eerst nog naar de Leksand Crackerfabriek geweest en hebben daar wat Crackers gekocht, nu ook verktijgbaar bij AH in Hoogeveen, maar ja ?!

Het was vamorgen half bewolkt en 14 gr toen wij vertrokken.

ons doel was Camping Flasians in Sundsval, een drukke terrassencamping met een moeilijk bedienbaar slot op het toiletgebouw d.m.v. Een gewone sleutel, je bent twee handen nodig om binnen te komen, lastig hoor, dus voor ons geen aanrader.

Onderweg kwamen wij heel veel flitspalen tegen die v.t.v. Heel duidelijk worden aangegeven, dus iedereen houdt zich eraan.

Onderweg geen golfbanen, die wij v.t.v. Wel dagelijks hebben gezien.

Tussen Bolnas en Soderham hebben wij de eerste kraanvogel gezien.

Aan het eind van de middag begon het wat te regenen en dat heeft het de hele nacht een beetje gedaan.

Het is een terrassen camping en als je naar de receptie wilt moet je behoorlijk klimmen.

Vanaf onze plek haddn wij wel, weer, een mooi uitzicht op de inham naar de haven van de stad waar op een gegeven moment een vrachtschip naar toe vaarde, een mooi gezicht.

Tot morgen en slaap lekker.

Dag 1. Hallo allemaal.

hier dan vanuit de caravan in Maribor

vanmorgen zijn wij om 10.30 uur vertrokken met prachtig weer in Hoogeveen.

Om 13.00 uur waren wij in de VW garage in Bremen een prachtig bedrijf met vele aparte showrooms voor de diverse auto s zoals gebruikt en of bedrijfswagens.

Toen vroegen of de nieuwe kleur die wij willen bestellen aanwezig was werden wij meegenomen en daar had de man een kleur staal van de auto en hij liet op een groot scherm de auto in de juiste kleur zien, van binne en vanbuiten.

Dus nu konden wij weer door richting Putgarden.Bij Hamburg begon het te regenen en wij hebben regen gehad tot in Denemarken

Toen we bij de boot aankwamen was deze net vertrokken doch na een half uur konden wij de volgende boot oprijd n en na 45 min. Varen waren wij in Denemarken vanwaar het nog een 30 km naar onze eerste camping was. Na dat wij daar aangekomen waren heeft het niet meer geregent en de eigenaresse vertelde ons dat het morgen beter wordt en donderdag prachtig weer wordt, maar wij gaan morgen denk ik verder.

Intussen liggen wij al voor op ons schema.

groetjes en tot morgen

Dag 2, Woensdag 17 mei 2017

He, he, het is me weer gelukt om een toetsenbord in deze website te vinden, gelukkig maar anders hadden jullie niets van ons gehoord, het gaat nog niet vanzelf.

Maar alle begin is moeilijk.

vanacht herrlijk geslapen en na een frisse douche een lekker ontbijtje.

De temperatuur voelde vanmorgen direkt al anders aan.

Het was droog en de zon probeerde er door te komen hetgeen inderdaad vandaag gelukt is, plm 25 graden.

Na de afwas een bakkie koffie etc. zijn wij om plm 11 uur op de fiets om een rondje om het meer te fietsen het was een trip van 25 km.

Op de terugreis zijn we door de plaats gefietst en hebben daar weer een bakkie koffie gedronken.

Het is een mooie omgeving, onderweg hebben we diverse fazanten gezien vlak bij de weg mooi van kleur en niet angstig, ze bleven gewoon zitten.

Niet alleen fazanten maar ook De koekoek vele malen gehoord en onderweg hele kleine Kiviten die plat in de berm bleven liggen als of ze dood waren onbeweegelijk, prachtig om te zien en zo n instinct, terwijl de moeder boven ons vloog en maar krijste..

Het was een prachtige dag.

Nu weer aan de koffie en dan straks weer lekker slapen. welterusten allemaal.

Groetjes van ons beiden.

Dag 3.

Vanmorgen om plm 10,30 zijn wij vertrokken richting zweden.

In Denemarken zie je heel veel velden met prachtig bloeiende koolzaadvelden. Als je buiten bent dan ruik je gewoon het koolzaad. Een prachtige weg door een glooiend landschap en daarom zie je de groene en gele velden zo mooi.

Toen wij in de buurt van Kopenhagen kwamen werd het erg druk, maar verder is er niet zo veel verkeer op de wegwel veel vrachtverkeer en natuurlijk Heisterkamp.voordat wij de brug over gaan van Denemarken naar Zewden kom je eerst door een tunnel van 4 km lgt.

Daarna ga je op een kunstmatig eiland de brug op, al met al is het lengte van 16 km.

De zuidkust van Zweden is mooi en zeker als je van de E65 richting Ystad komt en dan gaat de weg naar Simrishamn over in de 9.

Wij waren om 15,45 op een camping aan zee in Simrishamn en moesten daar wachten tot de receptie om 17.00 open ging.

Dat zinde ons niet en ook de camping was zeer groot.

Wij zijn toen verder gegaan naar Landons camping in Landon.

Ook aan zee maar een kleine familie camping, wij kregen een plaats vooraan de zee, een lekker rustig plekje.

Internet hebben wij alleen voor bij de receptie, maar dat is goed en vlabij onze caravan.

Groetjes van ons, morgen gaat de reis verder via Vaxjo naar Kalmar aan de oostkust.

Dag 4. vrijdag 19 mei 2017.

Vanmorgen zijn wij om 10.00 uur vertrokken van camping Landon,  een camping aan de zuidkust van Zweden , naar de oostkust van Zweden net even boven Kalmar. Het was vandaag een afstand van 200 km. De route ging over de E22, via Solvesberg en Karlshamn langs Ronneby, Lyckeby naar Kristianopel en zo naar Kalmar.

Daarna was het nog plm 10 km naar de camping.

Wij staan nu opnieuw op een camping bij zee maar aan de baaizijde en niet aan de zee zijde. Deze camping heet Kalmar camping Rafshagsudden.

Als wij naar de andere kant van de camping lopen zien wij de lange brug over het water naar het eiland Oland.

Morgen willen wij daar naar toe gaan en eens even rondkijken.

Het weer is opnieuw goed met en temp van 17 a 22 gr. Met volop zon en geen wind, dus heerlijk weer.

Dus weer een mooie dag en wij staan opnieuw vooraan aan het water en kijk n over de baai met allerlei kleine eilanden En allemaal een fijn weekend gewenst.

Groeten van ons beiden.

Dag 5; 20 mei 2017.

Vandaag zin wij naar het eiland Oland gereden, vanaf de Camping Ragshafsudden zijn we naar Kalmar gereden.

Vandaar gaa je over een  erg lange en hoge brug, plm 6 km over de zee naar het eiland Oland.

Dit eiland is plm 136 km lan g en op maximaal 16 km breed.

Op dit eiland liggen alleen al zo, n 25 camping die op dit moment nog niet allemaal open zijn omdat het nog vrij fris is.

Op het eiland was het vandaag 17 graden.

Op het vaste land aan de kust was het 21 graden en er is vaak veel wind.

het is een landschap dat ons doet denken aan Noord Duitsland met kleine meestal bruin geschilder huizen bijna allemaal van hout, zelfs de grote boerderijen.

Je ziet hier inderdaad veel veehouderij.

Wat erg opvalt zijn de vele houten molens warvan er op diverse plaatsen zelfs vijf op de rij bij elkaar staan.

Wat er in deze molens vroeger gemalen werd weet ik niet want ze staan niet aan het water en je ziet er nu alleen graslanden.

Onderweg zijn we nog even uitgestapt bij Borgholms Slot, naast dit slot liggen de tuinen van het zomerverblijf van de Koningklijke familie van Zweden, daar hebben wij ook even rondgelopen bij de tuinen van de Koninklijke familie.

Daarna zijn wij doorgereden naar de plaats Bornholm en daar was het een drukte van jewelste er was een motor treffen, maar dan hoofdzakelijk met zeer oude auto,s van Cadillacs en Chevrolets etc. prachtig om te zien en vooral hoe die mensen er allemaal bijlopen.

Ja dat heet mensenkijken, leuk hoor.

ook de plaatselijke brandweer was ter plaatse met een autoknipactie als demonstratie.

Om half vijf waren wij weer op de Camping en gaan straks weer ons potje koken.

en alweer de groetjes van ons en kusjes voor de kinderen.

Dag 6 , Zondag 21 mei 2017.

Vanmorgen om 10.00 uur vertrokken vanaf Camping Raffshagsudden bij Kalmar.

Eerst een stukje terug naar de stad Kalmar en vandaar via de 25 richting Vaxjo.

Langs deze weg staan de glas fabrieken of eigenlijk de Kristal fabrieken.

Men noemt deze route de Glasriket.

langs deze route zijn veel plaatsen met een glasfabriek of een glasmuseum.

In een van deze plaatsen,Bodo zijn wij in zo,n fabriek museum geweest.

Vandaar zijn wij doorgereden naar de plaats Kosta, daar was een zeer groot winkelcentrum met een outlet voor allerlei fabrikaten glas, ontzetend veel glas, zelfs de kristallen bollen die wij op de salontafel hebben staan komen daar weg uit de plaats Orrofors.

Ook een outlet van het glasmerk Ittali, of zo, is daar aanwezig en behoorlijk duur allemaal.

Het weer was eerst wat bewolkt maar later op de dag werd het weer prachtig met volop zon en zo,n 20 Graden.

Tranas ligt ter hoogte van Granna aan een meer dat Sommern heet. En Granna ligt aan het veel grotere meer dat Vattern heet.

Op de camping in Tranas aangekomen werden wij in het Nederlands verwelkomt, deze camping staat sinds 2008 Onder Nederlands beheer?

Het is een keurige camping met mooie groen plaatsen en direkt bij , natuurlijk weer een meer.

Dit was een rit van plm 246 km.

Groetjes van ons.

Dag7, maandag 22 mei 2017.

Gisteren zijn wij terecht gekomen op Hatte Camping net buiten de plaats Tranas.

Vanmorgen hebben wij lekker rustig aan gedaan en zijn op de fiets naar de plaats geweest, maar 4 km alleen wel over heuvels en dalen.

Dus even weer een goede training.

Wij hebben wat boodschappen gedaan bij de Coop extra, je denkt dan een extra grote winkel maar dat viel best mee of tegen, maar wel groot genoeg hoor.

Vanmiddag hebben we nog een eindje gefiets met de zelfde heuvels maar nu de andere richting op.

Hier staan hele grote en nieuwe luxe villa s aan het meer gebouwd.

Zo zijn wij dan deze dag ook weer doorgekomen en vanavond na het eten hebben wij nog een wandelingetje over de camping gemaakt en een stukje langs het meer.

Intussen is het ook alweer tijd om onze slaapplaats op te zoeken, nou ja zoeken hoeft niet hoor.

Hartelijke groeten van ons.

Dag 7 en 8, 23 en 24 mei 2017.

Omdat wij gistereñ geen internet hadden doe ik nu twee berichten in een keer.

Gisteren van af Tranas naat Askersund gereden, eerst via de grote weg en later binnen door over kleine landweggetjes.

Opeens zagen wij aan de kant onder ons het grote Vattern meer liggen en we zagen ook een mooie plekje voor de caravan, dus aan de kant gezet en de stoelen eruit gehaald en lekker genieten met een bakje koffie.

Daarna zijn wij doorgereden naar Granna.

Deze plaats staat bekend om zijn snoepstaven van allerlei soorten en smaken.

Er zijn in het plaatsje 12 winkels die deze snoep verkopen en ook maken en dat kun je vanuit de winkels ook zien, erg bijzonder maar ook lekker, zeker voor de snoepers onder ons.

In Akersund hebben wij overnacht op camping Husabergsudden, ook weer een klrine camping aan een meer maar nu met uitIcht op het dorp aan de andere kant.

Vandaag hebben wij eigenlijk alleen maar gereden en nog wel geprobeert om in Orebro een parkeerplekje voor onze combinatie te vinden om daarna in de stad te gaan kijken maar dat lukte niet goed en daarom zijn we maar doorgereden.

wij zijn nu in Leksand op camping Vastanviksbadet. Ook weer een kleine camping, van zoek maar een mooi plekje op, weer aan een meer. 

Deze camping is op zich een dorpje met allemaal stuga's, dat zijn huisjes en ze zijn allemaal minstens 100 jaar oud, een heel mooi gezicht.

Ook de toiletgebouwen etc. zijn van dit oude type.

In het dorp Leksand staat de fabriek van de crackers die wij van Walmink gekregen hebben (incl. bus).

je ziet dit soort crackers in zweden overal in de winkels  

dus gaan wij deze fabrieks winkel ook bezoeken   

De komende dagen is er in het dorp een markt met oude ambachtenetc, dus natuurlijk laten wij onze neus daar ook even zien.

Nu eerst maar weer aan de koffie en straks een spelletje triodomino do n.

groetjes van Pa en Ma.

Dag 10; 25 mei 2017.

Vandaag een beetje een rustdag genomen.

Wel zijn wij op de fiets naar Leksand geweest en daar was een middeleeuwse markt met allemaal zelfgemaakte spullen en natuurlijk ook met allerlei hapjes.

Daarna zijn wij nog even naar de fbriek van de Leksand Crackers gegaan om daar wat inkopen te doen maar deze was als begrijpelijk gesloten, dus morgen vroeg nog maar even weer proberen.

Morgen reizen wij verder naar Ljusdal dat ligt ter hoogte van Hudiksvall.

Dit was een kort berichtje maar daarom niet minder bedoelt.

Groetjes Pa en Ma